Als je eens langskwam
Als je eens langskwam, gewoon voor de thee
Het zou zo geruststellend zijn
De kinderen vrolijk, want mama drinkt mee
Mama komt straks met de trein.
De kinderen hebben je vreselijk gemist,
Je weet toch hoe kinderen zijn.
Er is veel te vroeg in hun leven beslist
Zonder woorden doet alles zo’n pijn.
Hier in ons huis zijn de meubels verzet
De plek die jij eens hebt gekend
Meer van mezelf nu jij niet op ons let
Het is anders dan jij was gewend.
Maar nooit meer een foto, de beelden staan vast
Nooit meer een lach of een sneer
De tijd is voorbij dat je mij nog verrast
Dus kom nog eens langs, nog één keer.
Mama komt nooit meer, mijn dochter is boos
De dood is een naamloos gevaar
Mijn zoon bewaart mama’s verhaal in een doos
Drie foto’s, een brief en wat haar.
En ‘s nachts soms naar buiten om de sterren te zien
Ze wijzen de helderste aan.
Hé, kijk daar eens pap, is dat mama misschien
Hoe lang zal ze daar blijven staan.
Ik heb je verraden, ik ken je niet meer
Ik voel bijna niets bij je naam
Dus kom nog eens langs, nog een enkele keer
Dan kan ik je weer laten gaan.
Ik wil het nog voelen, je kracht en je lach,
Maar ik kan er steeds moeilijker bij
Dus kom, als het kan, op een zomerse dag
Dan laat ik je eindelijk vrij.
