Angst duurt het langst
Als ik ooit weer bij je ben
Als jij ooit weer naast me ligt
Zweer me dat ik jou nog ken
Mijn beeld van jou, nog jouw gezicht.
Dat ik niet schrik van een gebaar
Dat jij mijn blikken niet ontwijkt,
Dat ik niet in de verte staar
Dat jij met liefde naar me kijkt
Want het maakt me zeker bang
Te krijgen wat ik verlang, dus
Als ik je in mijn armen sluit
Ben je dan weer mijn bruid?
Past mijn hart nog bij jouw hart?
Heb ik nog je streken door?
Is jouw lach niet veel te hard?
Past mijn geluid nog bij jouw oor?
En past mijn hand nog in jouw hand?
Vind je wat je vroeger vond?
Sta jij nog voor mij in brand?
En past mijn mond nog op jouw mond?
Want het maakt me zeker bang
Te krijgen wat ik verlang, dus
Als ik je in mijn armen sluit
Ben je dan weer mijn bruid?
Maar hoe dieper mijn angst, des te harder mijn grappen
En hoe groter mijn lust, des te kleiner de happen,
Hoe verliefder mijn hart, des te zwaarder de klappen.
Dus hoe dichter bij jou, des te trager mijn stappen.
Want het maakt me zeker bang
Te krijgen wat ik verlang, dus
Als ik je in mijn armen sluit
Ben je dan weer mijn bruid,
Of is het sprookje uit?
